:)))

Nie mogłam sobie odmówić :)))

Ani upieczenia tego chleba, ani pokazania Wam, jak wyszedł.
Chleb litewski z przepisu znalezionego u Komarki . To pierwszy przepis na chleb litewski, który zawładnął moją wyobraźnią. Może dlatego, że był poprzedzony pięknym opisem poszukiwania słodu litewskiego, takiego prawdziwego, żytniego. A może dlatego, że oryginalny przepis pochodzi z litewskiej strony, a wcześniejsze, jakie czytałam, były naszymi rodzimymi "wariacjami na temat" i zamiast słodu zawierały melasę? A może po prostu przepis wydał mi się prosty i nieskomplikowany, w odróżnieniu od tamtych innych? ;-)

Dawno już nie piekłam chleba "z przepisu" * - i dawno nie wpatrywałam się z taką fascynacją w szybę piekarnika. Pierwszy bochenek wbrew zaleceniom został pożarty od razu. Na szczęście upiekłam trzy, więc może choć ostatni zdąży dojrzeć i nabrać tego właściwego smaku, jaki powinien mieć po trzech dniach :)))

Pozdrawiam :)

* Od dłuższego czasu piekę "na oko",  nie przejmując się zbytnio przepisami i proporcjami. Ważę mąkę tylko po to, żeby ilość ciasta wchodziła do trzech koszyków lub czterech keksówek. A proporcje - jak mi się z worka nabierze :)

:)

Na oko.
Bez przepisów, już od dawna.
Z mąki z małego młyna.

Taki mój mały, osobisty protest przeciwko bylejakości tego, co nas otacza...

Rękodzieło pierwotne

Jakoś tak rok temu, trochę przypadkiem, szukając przepisu na ciasto, trafiłam na blogi chlebowych maniaków.
I wsiąkłam. Najpierw były ciabatki, potem pierwszy chleb na drożdżach, potem od innej chlebowej maniaczki dostałam zakwas a potem...

Potem zaczęło się prawdziwe chlebowe szaleństwo.
Chleby okrągłe i podłużne, jasne i razowe, chleby z foremki i bochenki formowane ręcznie.  Te lubię najbardziej - nawet jeśli oryginalny przepis nakazuje nałożyć ciasto do formy, nawet jeśli ciasto wydaje się trudne - ja i tak staram się formować bochenki. Takie prawdziwe, duże i okrągłe, jakie pamiętam jeszcze z dzieciństwa, z wakacji u Babci. Tyle, że tam było ich sześć na raz, a do zwykłego piekarnika wchodzi tylko jeden.

Trudno mi wyobrazić sobie powrót do sklepowych wyrobów chlebopodobnych - od kiedy piekę chleb w domu, gotowe pieczywo trafiło na nasz stół bodajże dwa razy, w wyjątkowo niesprzyjających remontowych okolicznościach, kiedy naprawdę nie dało się nastawić zaczynu.
I - co mnie cieszy na równi z każdym kolejnym udanym bochenkiem - w ciągu ostatniego roku zaraziłam pieczeniem chleba kilka kolejnych osób. :-)

Pozdrawiam :-)