Białe

Była sobie komoda.
Wyrób Krakowskich Zakładów Meblarskich, rzucony do sklepu w ramach nadwyżki eksportowej.
Nazwa handlowa - "Komoda RAVI" ; polska norma nie obowiązuje (tak głosi pieczątka na obdartej metce, zachowanej pod blatem). Nazwy koncernu, dla którego powstała, nie będę podawać, poradzą sobie bez mojej reklamy :]
Kiedyś szczyt marzeń wnętrzarskich, ożywczy powiew tego niedostępnego, "piękniejszego świata" ;-)  Katalogi  firmy, przywożone stamtąd (tak, tak, jeden nawet wyłowiłam z pewnego francuskiego rowu i pieczołowicie suszyłam na poboczu, jednocześnie łapiąc stopa), stawiało się na honorowym miejscu na półce, a goście pożądliwie wertowali. Doooobrze, że mamy to już za sobą :)))
Oryginalny wygląd rzeczonego mebelka takoż :)

Stała na poddaszu zmasakrowana  przez koty i lata użytkowania.
Brzydka i opatrzona, w dodatku nieznośnie sosnowa. Ale wygody do tej pory nie można jej odmówić.
Więc przerobiłam ją nieco i przemalowałam. Wymagało to trochę zabawy - szuflady miały wklęsłe wycięcia w roli uchwytów, należało je załatać i zaszpachlować, żeby dało się przykręcić uchwyty takie, jakie chciałam.

Nadanie nowego wyglądu komodzie bardzo ułatwiał fakt, że w czasach świetności zamieniłam się na szuflady z inną szczęśliwą posiadaczką takiegoż mebla  - zamiast dwóch płytkich dostałam jedną głęboką (oryginalnie po jednej stronie były trzy duże, a po drugiej sześć małych).
 

W dwóch górnych szufladkach wykorzystałam porcelanowe uchwyty, dawno temu kupione na starociach. Pozostałych sześć dokupiłam w markecie budowlanym (niestety, były tylko komplety po 6 szt. - stąd pomysł takiej improwizacji). Prawdopodobnie lepiej wyglądałyby cztery ceramiczne przy małych szufladkach - jak kiedyś uda mi się na takie trafić, to może wymienię. Nowe porcelanowe gałki nie wyglądały tu  dobrze.
Na razie więc jest jak jest. I tak mi się podoba  :)

Nowe uchwyty po przykręceniu okazały się zbyt "śliczne", więc niechlujnie zapaćkałam je białą farbą. Być może w następnej kolejności zamaluję je jeszcze kilkoma odcieniami off-white i obdrapię, żeby wyglądały na mocno używane. Na razie trochę straciły na nowości i o to chodzi.

Komoda czeka jeszcze na nóżki - oryginalny cokół już dawno temu wywaliłam, zastępując go, dla wygody,  kółkami. Teraz wygląda, jak by wisiała w powietrzu. Stąd mój  pomysł, żeby dorobić krótkie "nibynóżki" - maskujące kółka, a niedotykające podłogi.

A na koniec stan pierwotny.

Śliczniusia była, prawda?
:D

I w zasadzie ten post to kolejna zajawka tego, co powstaje w miejscu mojej rupieciarni, zwanej szumnie "pracownią".
Kiedyś będzie tu ładnie.
O ile mi się wcześniej nie znudzi ;-)

Pozdrawiam :)